چه خواهد کرد با ما عشق..؟

سه سال را در کانکس، زیر باران ،رو به پنجره ، ورق زدیم ..

+ترسناک است این گذر زمان.من اماده ی بزرگ شدن نیستم..

+این حجم از ذوقم برای باران غریب بود 

+نه اینکه حتی به آن دو ارزو رسیده باشم اما همین خیال باطل فرزانه که میگفت رسیدی هم حال خوب کن بود برام.

+روزهای خوب سختی نیست.روزهای سخت خوبی ست..

(اصراری نیست که فرقشان را حس کنید)

شناخت آنقدر اتفاق بزرگ و سنگینی ست که اگر خودت خودت را بشناسی خدا را شناختی!

از همین است که چند وقتی ست وقتی کسی ادعای شناختن کسی را میکند خنده ام میگیرد ..!

+چند نفری هستند که خیلی بهشان نزدیکم.بعد همینطور که میبینی شان میگویی چقدر ارام چقدر خوب چقدر خوش بحالشان‌.اما من -تازه کمی-باخبرم از حال بدشان.تناقض هاشان.جنگ هاشان.

حالا جنگ های خودم که هیچ..

+از همین است که با همه عشق و ارادتم به خانم قاسمی توی کتم نمیرود که این جنگ تمام شدنی باشد..

زیباترین و دلکش ترین خاطره ام از امام رضا علیه السلام اردوی سال سوم راهنمایی مان است.

اولین روسری لبنانی بستن ها

اولین چفیه از بازار رضا

اولین دل کندن و گریه و بیرون انداختن گردنبند از پنجره ی قطار

اولین صلوات شمار

.

من انموقع خیلی خرابکاری کرده بودم اما از ته دل یک سوال از امام پرسیدم و امام جوابم را دادند.این را فقط میگویم که بگویم اگر هم گناهکارید،مثل من گناهکار پررویی باشید:)

فاخته